बदल… नियतीचा सिद्धांतच आहे. तो कधी संथपणे तर कधी अपघाताने घडतो. सदासर्वकाळ स्थिर, न बदलणारं असं काहीच नसतं. रात्रीच्या काळोखालाही पहाटेच्या प्रकाशाची आस लागलेली असतेच अन दिवसाचा थकवा सोडून प्रकाश संध्याकाळी रात्रीच्या मांडीवर शांतपणे स्थिरावतोच. प्रवास चिरंतर सुरूच असतो. तोल जाताना तोल जातोय हे कळलं तरच सावरण्याचं सामर्थ्य येतं, नाहीतर समतोल साधत फक्त निष्ठुरता अन निरसता अंगी पडते. बदल घडावा अन घडवावा… शेवट तर असाही होतोच!

पर्वतीचं सांजसमयी बदलत जाणारं रूप

अभिषेक बुचके   ||  @Late_Night1991

पर्वतीबद्दल लेख…

पर्वती

पावसाचा स्वतःचा स्वभाव असावा. बरसण्यातून, गरजण्यातून तोही स्वतःला व्यक्तच करत असावा!
कधी #बेभान होऊन कोसळत असतो तर कधी #हळवा होऊन रिपरिप पडत असतो.
कधी #रोमॅंटिक होऊन अंगाशी सलगी करतो तर कधी गोंधळलेल्या अवस्थेत पडतो, थांबतो, पडतो…!
कधी #नाराज होतो, रूसतो अन दर्शनही देत नाही!
कधी #वासणंध झाल्याप्रमाणे तुटून पडतो अन सारं वाहून नेतो.
कधी बुद्धाप्रमाणे शांत, स्थिर, निश्चल विचार करायला लावणारा वाटतो…
कधी आठवणी जाग्या करून डोळ्यांतील अश्रु वाहावेत तसा बरसतो…